WOORDEN VAN TROOST EN HOOP

In de achttiende, en laatste, aflevering spreekt ds. Ineke Bakker, 2of3bijEEN, over de troost en hoop die Bijbelverhalen kunnen geven. Een van die verhalen is het verhaal van Jezus die op weg is naar het huis van Jaïrus. In de menigte is de vrouw die lijdt aan bloedverlies en al twaalf jaar leeft in een groot sociaal isolement: ze mag niemand aanraken en ook niet aangeraakt worden. En nu in onze anderhalve meter samenleving kunnen we ons beter dan ooit voorstellen wat dat betekent: geen omhelzing, geen knuffel. Ze raakt Jezus’ bovenkleed aan en geneest. Jezus prijst haar: ‘Uw geloof heeft u gered.’ Onderwijl is het dochtertje van Jaïrus overleden. Maar ook haar geneest hij. Ze staat op en begint te lopen. Veel vrouwen uit Midden-Amerika putten hoop en troost uit deze verhalen. Het leert ze dat Jezus dichtbij is. Dat Jezus het lijden kent. Dat God niet ver weg is, maar nabij is in de dood. En dankzij Pasen mogen wij weten dat uiteindelijk het leven sterker is dan de dood. Onder ons is al eens Iemand opgestaan.