In de achttiende, en laatste, aflevering spreekt ds. Ineke Bakker, 2of3bijEEN, over de troost en hoop die Bijbelverhalen kunnen geven. Een van die verhalen is het verhaal van Jezus die op weg is naar het huis van Jaïrus. In de menigte is de vrouw die lijdt aan bloedverlies en al twaalf jaar leeft in een groot sociaal isolement: ze mag niemand aanraken en ook niet aangeraakt worden. En nu in onze anderhalve meter samenleving kunnen we ons beter dan ooit voorstellen wat dat betekent: geen omhelzing, geen knuffel. Ze raakt Jezus’ bovenkleed aan en geneest. Jezus prijst haar: ‘Uw geloof heeft u gered.’ Onderwijl is het dochtertje van Jaïrus overleden. Maar ook haar geneest hij. Ze staat op en begint te lopen. Veel vrouwen uit Midden-Amerika putten hoop en troost uit deze verhalen. Het leert ze dat Jezus dichtbij is. Dat Jezus het lijden kent. Dat God niet ver weg is, maar nabij is in de dood. En dankzij Pasen mogen wij weten dat uiteindelijk het leven sterker is dan de dood. Onder ons is al eens Iemand opgestaan.

In de zeventiende aflevering spreekt ds. Rob de Raad van het Kerkgenootschap der Zevende-dags Adventisten over Romeinen 8:35: ‘Wat zal ons kunnen scheiden van de liefde van Christus.’ Paulus stelt dan de vraag: misschien tegenspoed, of ellende, of vervolging … zijn dat dingen die ons kunnen scheiden van de liefde van Christus. Hij geeft ook zelf het antwoord. Hij zegt: ‘Maar wij zegevieren in dit alles glansrijk dankzij Hem die ons heeft liefgehad. De conclusie van Paulus is dat er absoluut niets is wat ons zou kunnen scheiden van de liefde van God. Hij spreekt dan over de liefde van God voor u, en niet over de liefde van u voor God. Onze liefde voor God is beperkt, maar er is niets dat ons van God af kan brengen. God zorgt voor u, Hij wil u nabij zijn, Hij wil u vertroosten. Hij wil met u zijn. Ook in deze tijd. Dat is een geweldige belofte.

In de zestiende aflevering spreekt diaken Damian Beshay van de Koptisch-Orthodoxe Kerk, over Prediker 11. ‘Doe u werk goed’, zegt Prediker: ‘Werp uw brood over het water, want na vele dagen zult u het vinden.’ In deze onvoorspelbare tijd spreekt diaken Beshay over het onvoorspelbare van het werpen van het brood. Je weet niet waar het terechtkomt, je laat de bestemming los, de verwachting, de uitkomst. Het brood kunnen we zien als symbool voor vele dingen: een klein gebaar, een glimlach, troost bij verdriet, steun aan iemand in nood.

In de vijftiende aflevering spreekt Johan de Wit, Vrijzinnigen Nederland, over het dunne koord van de koorddanser. Ons leven is ook vaak een vorm van koorddansen. Van begin tot eind: het gaat het erom dat je je evenwicht vindt en bewaart, niet stilstaan, maar ook niet te hard van stapel lopen, op weg blijven met geloof en met twijfel, met kritiek en met verwondering. In het steeds weer zoeken naar de balans kunnen we de weg voltooien die voor ons ligt. Ook aarzelende stappen brengen ons bij het einde van de reis.

Woorden van Hoop en Troost zal voorlopig elke woensdag op de website van de Raad, www.raadvankerken.nl, te zien en te beluisteren zijn, evenals op het YouTube-kanaal ‘Raad van Kerken’

In de veertiende aflevering spreekt Machiel Jonker van de Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten: God is zijn kerk aan het louteren. Ook waar twee of drie samenzijn is Hij in ons midden. Van belang is het woord discipelschap. Jonker: ‘Ik heb me gerealiseerd dat je met een keer in de week naar de kerk gaan, geen discipel van Jezus Christus maakt. Het maken van discipelen is de grote opdracht. Dat betekent: iemand uitnodigen, samen naar de livestream kijken, met elkaar bidden, elkaar bemoedigen. Volgelingen van Jezus zijn. Hij is betrokken. Hij gaat er met ons doorheen. En ik geloof omdat het de gemeente van Jezus Christus is, de kerk, dat we er gelouterd uit zullen komen.’

In de dertiende aflevering spreekt Jethro Zevenbergen van het Genootschap der Vrienden (Quakers) over de gelijkenis tussen de thans geldende avondklok en de lege straten als gevolg daarvan, en Jeremia 33 vers 10 en 11, een tekst van de profeet Jeremia waarin hij eerst een zeer vergelijkbare situatie als de onze schetst, maar die dan toch laat volgen met woorden van hoop en perspectief.

In de Leidse vertaling is de tekst aldus: Zo zegt de Heer: In deze streek, waarvan gij zegt: Zij ligt woest, zonder mensen of vee – in Juda’s steden en Jeruzalems straten, die verwoest zijn, zonder mensen, zonder inwoners of vee, zal men wederom horen de tonen van blijdschap en vrolijkheid, de tonen van bruidegom en bruid, de tonen van hen die zeggen: Looft den Heer der heirscharen; want de Heer is goed; want eeuwig duurt zijn goedertierenheid!

In de twaalfde aflevering spreekt priester Theodoor van der Voort van de Orthodoxe Kerk in Nederland. Deze week is het de Week van gebed voor eenheid van de christenen. Wij komen deze week samen om te bidden voor die eenheid. Eeuwenlang zijn we uit elkaar gegroeid, maar we proberen met Gods hulp nader tot elkander te komen in de hoop dat de eenheid ons opnieuw gegeven moge worden.

In de elfde aflevering spreekt Peter Klene van de Nieuw-Apostolische Kerk over Jesaja 41:10: ‘Wees niet bang, want ik ben bij je, vrees niet, want ik ben je God. Ik zal je sterken, ik zal je helpen, je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand.’

De hand Gods staat symbool voor zijn gerechtigheid, voor zijn kracht, voor zijn betrouwbaarheid. Soms moet je met elkaar zoeken naar die hand van God om te troosten op een moment dat het heel moeilijk is. Maar we moeten elkaar het vertrouwen proberen mee te geven dat de hand van God er altijd zal zijn.

In de tiende aflevering spreekt subdiaken Fikri Sumer van de Syrisch-Orthodoxe Kerk: Christus is het licht en de liefde op deze wereld. Zijn liefde en de barmhartigheid schitteren in de donkere winter van onze wereld. In deze donkere dagen moeten wij God zoeken. Hij is het licht en verlicht ons naar ziel en lichaam. Hij heeft gezegd: Laat uit de duisternis het licht opgaan. Moge de duisternis van het jaar 2020 opgaan in het licht van 2021.

Woorden van Hoop en Troost zal voorlopig elke woensdag op de website van de Raad, www.raadvankerken.nl, te zien en te beluisteren zijn, evenals op het YouTube-kanaal ‘Raad van Kerken’

In de negende aflevering spreekt Henk Korff, voorganger van de Anglicaanse Kerk: ‘We staan op de rand van twee jaren: 2020 telt nog één dag en bijna binnen handbereik ligt 2021. Over enkele uren laten we een verdrietig jaar achter ons en kijken hoopvol en met vertrouwen het nieuwe jaar tegemoet. Want God is getrouw, zijn plannen falen niet. De hoop van de christen en de hoop van de Kerk is de aanstaande komst van Jezus. Het is zijn wederkomst. Niet in de stal, maar als koning van alles en allen. Ik bid u Gods zegen voor zijn hoopvolle toekomst.’

Woorden van Hoop en Troost zal voorlopig elke woensdag op de website van de Raad, www.raadvankerken.nl, te zien en te beluisteren zijn, evenals op het YouTube-kanaal ‘Raad van Kerken’